Translations:Victor of Aveyron/21/th: Difference between revisions

From Montepedia
(Created page with "ฉันกล้าสารภาพว่าฉันเสนอตัวเองอย่างใดอย่างหนึ่งหรืออย่างอื่นของกิจการอันยิ่งใหญ่สองข้อนี้หรือไม่? และอย่าให้ใครมาถามข้าพเจ้าว่าข้าพเจ้าได้บรรลุวัตถุประสงค์ของข้...")
 
No edit summary
 
Line 1: Line 1:
ฉันกล้าสารภาพว่าฉันเสนอตัวเองอย่างใดอย่างหนึ่งหรืออย่างอื่นของกิจการอันยิ่งใหญ่สองข้อนี้หรือไม่? และอย่าให้ใครมาถามข้าพเจ้าว่าข้าพเจ้าได้บรรลุวัตถุประสงค์ของข้าพเจ้าแล้วหรือไม่ นี่คงเป็นคำถามก่อนวัยอันควรอย่างยิ่ง ซึ่งฉันจะตอบได้ทีละครั้งเท่านั้นซึ่งอยู่ไกลกันมาก อย่างไรก็ตาม ฉันจะรอมันอย่างเงียบๆ โดยไม่ต้องการให้งานของฉันเป็นที่สนใจของสาธารณชน ถ้ามันไม่จำเป็นสำหรับฉัน มากเท่ากับภาระผูกพัน เพื่อพิสูจน์โดยความสำเร็จครั้งแรกของฉัน ว่าเด็กคนนั้นเป็นใคร ข้าพเจ้าได้รับมาตามความเชื่อทั่วไปแล้วไม่ใช่ว่าเป็นคนโง่เขลาที่สิ้นหวัง แต่เป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าสนใจซึ่งสมควรได้รับความสนใจของผู้สังเกตการณ์ทุกประการ และความเอาใจใส่เฉพาะที่ฝ่ายบริหารที่รู้แจ้งมีแก่เขา และใจบุญสุนทาน
บางทีฉันอาจกล้าสารภาพว่าเป็นความตั้งใจของฉันที่จะทำวัตถุสำคัญทั้งสองนี้ให้สำเร็จ? แต่ไม่ต้องถามฉันว่าฉันประสบความสำเร็จในการออกแบบของฉันแล้วหรือยัง นี่จะเป็นคำถามที่เกิดก่อนเวลาอันควร ซึ่งข้าพเจ้าไม่สามารถตอบได้ในอนาคตอันใกล้นี้ อย่างไรก็ตาม ฉันควรจะรอมันอย่างเงียบๆ โดยไม่ต้องการให้สาธารณชนรับรู้ถึงผลงานของฉัน หากมันไม่ได้เป็นไปตามความปรารถนาของฉันมากเท่ากับหน้าที่ของฉันที่จะพิสูจน์โดยความสำเร็จของการทดลองครั้งแรกของฉันว่า เด็กที่ฉันสร้างให้นั้นไม่ใช่เด็กงี่เง่าสิ้นหวังอย่างที่เชื่อกันทั่วไป แต่เป็นเด็กที่น่าหลงใหลซึ่งสมควรได้รับความสนใจจากผู้สังเกตการณ์ในทุกมุมมอง การบริหาร.

Latest revision as of 00:31, 19 July 2023

Information about message (contribute)
This message has no documentation. If you know where or how this message is used, you can help other translators by adding documentation to this message.
Message definition (Victor of Aveyron)
Maybe I dare to confess that it is my intention to accomplish both of these important objects? But let me not be asked if I have already been successful in the execution of my design. This would be a question very premature, to which I shall not be able to answer for a considerable time to come. Nevertheless, I should have waited for it in silence, without wishing to occupy the public with an account of my labors, if it had not been as much my desire as it was my duty to prove, by the success of my first experiments, that the child on whom I have made them is not, as is generally believed, a hopeless idiot, but a being fascinating, who deserves, in every perspective, the attention of observers, and the assiduities which are devoted to him by an enlightened and philanthropic administration.

บางทีฉันอาจกล้าสารภาพว่าเป็นความตั้งใจของฉันที่จะทำวัตถุสำคัญทั้งสองนี้ให้สำเร็จ? แต่ไม่ต้องถามฉันว่าฉันประสบความสำเร็จในการออกแบบของฉันแล้วหรือยัง นี่จะเป็นคำถามที่เกิดก่อนเวลาอันควร ซึ่งข้าพเจ้าไม่สามารถตอบได้ในอนาคตอันใกล้นี้ อย่างไรก็ตาม ฉันควรจะรอมันอย่างเงียบๆ โดยไม่ต้องการให้สาธารณชนรับรู้ถึงผลงานของฉัน หากมันไม่ได้เป็นไปตามความปรารถนาของฉันมากเท่ากับหน้าที่ของฉันที่จะพิสูจน์โดยความสำเร็จของการทดลองครั้งแรกของฉันว่า เด็กที่ฉันสร้างให้นั้นไม่ใช่เด็กงี่เง่าสิ้นหวังอย่างที่เชื่อกันทั่วไป แต่เป็นเด็กที่น่าหลงใหลซึ่งสมควรได้รับความสนใจจากผู้สังเกตการณ์ในทุกมุมมอง การบริหาร.