All translations
From Montepedia
Enter a message name below to show all available translations.
Found 2 translations.
| Name | Current message text |
|---|---|
| h English (en) | At the beginning of the month Nivôse, I made a remark still more interesting. One day whilst he was in the kitchen, busy in boiling potatoes, two persons, behind him, were disputing with great warmth, without his appearing to pay the least attention to them. A third came in, who joined in the discussion, and began all his replies with these words: “ Ok! it is different.” I remarked, that every time this person permitted lus favorite exclamation to escape him, “ Oh!" the Savage of Aveyron suddenly turned his head. I made, in the evening, about the hour of his going to bed, some experiments with regard to this particular sound, and I derived from them very nearly the same results. I tried all the other vowels without any success. This preference for o induced me to give him a name, which, according to the French pronunciation, terminates in that vowel. I made the choice of that of Victor. This name he continues to have, and when it is spoken in a loud voice, he seldom fails to turn his head or to run to me. It is, probably, for the same reason, that, he has since understood the meaning t s> atl ^ e monosyllable no } which I often make use of, when I wish to make him correct the blunders which he is now and then guilty of in our little exercises and amusements. Whilst these developments of the organ of the hearing were going on, in a slow but perceptible manner, the voice continued mute, and was unable to utter those articulate sounds which the ear appeared to distinguish; at the same time the vocal organs did not exhibit, in their exterior conformation, any mark of imperfection; nor was there any reason to suspect it in their interior structure. There was indeed observable, on the upper and anterior part of the neck, a scar of considerable extent, which might excite some doubt with regard to the soundness of the subjacent parts, if the suspicion were not done away by the appearance of the scar. It seems in reality to be a wound made by some cutting* instrument; but, by observing its superficial appearance, I should be inclined to believe that it did not reach deeper than the integuments and that it was united by what surgeons call the first intention. It is to be presumed that a hand more disposed than adapted to acts of cruelty, wished to make an attempt upon the life of this child; and that, left for dead in the woods, he owed, to the timely succor of nature, the speedy cure of his wound; which could not have been so readily effected, if the muscular and cartilaginous parts, belonging to the organ of voice, had been divided. fins consideration leads me to think, that v hen the ear began to perceive some certain sounds, if the voice did not repeat them, it was not on that account fair to infer any organic lesion; but that we ought to ascribe the fact to the influence of unfavorable circumstances. The total disuse of exercise renders our organs inapt for their functions, and if those already formed are so powerfully affected by this inaction, what will be the case with those, which are growing aucl developing without the assistance of any agent that was calculated, to call them into action? Eighteen months at least are necessary, of careful and assiduous education, before a child can lisp a few words: have we then a right to expect, that a rude inhabitant of the forest, who has been in society only fourteen or fifteen months, five or six of which he has passed among the deaf and dumb, should have already acquired the faculty of articulate speech! Not only is such a thing impossible, but it will require, in order to arrive at this important point of his education, much more time, and much more labor, than is necessary for children in general. This child knows nothing; but lies and possesses, to an eminent degree, the susceptibility of learning everything. an innate propensity to imitation; excessive flexibility and sensibility of all the organs; a perpetual motion of the tongue; a consistency almost gelatinous of the larynx: in one word, everything concurs to aid the production of that kind of articulate and almost indescribable utterance, which may be regarded as the involuntary apprenticeship of the voice: this is still farther assisted by occasional coughing and sneezing, the crying of children, and even their tears, those tears which we should consider as the marks of a lively excitability, but likewise as a powerful stimulus, continually applied, and especially at the times most seasonable for the simultaneous development of the organs of respiration, voice, and speech. Let these advantages be allowed to me, and I will answer for the result. If it is granted me, that we ought no longer to depend on the youth of Victor; that we should allow him also the fostering resources of nature, which can create new methods of education when accidental causes have deprived her of those which she had originally planned. At least I can produce some facts which may justify this hope. |
| h Thai (th) | เมื่อต้นเดือน Nivôse ฉันได้แสดงความคิดเห็นที่น่าสนใจกว่า วันหนึ่งในขณะที่เขากำลังง่วนอยู่กับการต้มมันฝรั่งในครัว มีคนสองคนที่อยู่ข้างหลังเขากำลังโต้เถียงกันอย่างอบอุ่น โดยไม่มีทีท่าว่าจะสนใจพวกเขาแม้แต่น้อย คนที่สามเข้ามา เข้าร่วมการสนทนา และเริ่มตอบกลับด้วยคำพูดเหล่านี้: "ตกลง! มันแตกต่างกัน” ฉันตั้งข้อสังเกตว่าทุกครั้งที่บุคคลนี้ปล่อยให้เสียงอุทานที่ชื่นชอบของ lus เล็ดลอดเขาไป "โอ้!" ผู้อำมหิตแห่ง Aveyron หันศีรษะของเขาทันที ในตอนเย็น ประมาณหนึ่งชั่วโมงที่เขาเข้านอน เสียงนี้โดยเฉพาะและฉันได้รับจากพวกเขาเกือบจะเหมือนกัน ฉันลองสระอื่น ๆ ทั้งหมดไม่ประสบความสำเร็จ การตั้งค่านี้สำหรับ o ทำให้ฉันตั้งชื่อให้เขาซึ่งตามการออกเสียงภาษาฝรั่งเศสจะลงท้ายด้วยสระนั้น ฉันเลือกชื่อนั้นของวิคเตอร์ ชื่อนี้เขายังคงใช้อยู่ และเมื่อถูกพูดเสียงดัง เขาแทบจะไม่หันหน้าหนีหรือวิ่งมาหาฉันเลย อาจเป็นเพราะเหตุผลเดียวกันว่า เขาได้เข้าใจความหมาย t s> atl ^ e พยางค์เดียว no } ซึ่งฉันมักจะใช้เมื่อฉันต้องการให้เขาแก้ไขข้อผิดพลาดที่เขาเป็นอยู่ตอนนี้และจากนั้นก็มีความผิดในการออกกำลังกายและความสนุกสนานเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเรา ในขณะที่การพัฒนาเหล่านี้ของ อวัยวะของการได้ยินกำลังดำเนินไปอย่างช้า ๆ แต่สามารถรับรู้ได้ เสียงยังคงเงียบอยู่ และไม่สามารถเปล่งเสียงที่เปล่งออกมาซึ่งหูดูเหมือนจะแยกแยะได้ ในเวลาเดียวกันอวัยวะที่เปล่งเสียงไม่ได้แสดงเครื่องหมายของความไม่สมบูรณ์ใด ๆ ในโครงสร้างภายนอก และไม่มีเหตุให้สงสัยในโครงสร้างภายใน ที่ส่วนบนและด้านหน้าของคอมีรอยแผลเป็นที่สังเกตได้ค่อนข้างมาก ซึ่งอาจกระตุ้นให้เกิดข้อสงสัยเกี่ยวกับความสมบูรณ์ของส่วนที่ตามมา หากความสงสัยไม่ได้หมดไปเพราะลักษณะของแผลเป็น ในความเป็นจริงดูเหมือนว่าเป็นบาดแผลที่เกิดจากเครื่องมือตัด *; แต่จากการสังเกตเพียงผิวเผิน ฉันน่าจะเชื่อว่ามันไม่ได้เข้าไปลึกกว่าจำนวนเต็ม และมันถูกรวมเข้าด้วยกันโดยสิ่งที่ศัลยแพทย์เรียกว่าความตั้งใจแรก ให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่ามีมือที่มุ่งร้ายมากกว่าจะปรับให้เข้ากับการกระทำที่โหดร้าย ต้องการพยายามเอาชีวิตเด็กคนนี้ และที่ทิ้งให้ตายในป่า เขาเป็นหนี้ การรักษาบาดแผลของเขาอย่างรวดเร็วโดยการช่วยเหลือของธรรมชาติ; ซึ่งไม่สามารถเกิดผลในทันทีได้ ถ้ากล้ามเนื้อและกระดูกอ่อนซึ่งเป็นอวัยวะของเสียงถูกแบ่งออก การพิจารณาครีบทำให้ฉันคิดว่าหูเริ่มรับรู้เสียงบางอย่าง ถ้าเสียงไม่พูดซ้ำ มันไม่ยุติธรรมที่จะอนุมานถึงรอยโรคทางอินทรีย์ แต่เราควรกำหนดความจริงที่ว่าอิทธิพลของสถานการณ์ที่ไม่เอื้ออำนวย การเลิกใช้การออกกำลังกายทั้งหมดทำให้อวัยวะของเราไม่เหมาะกับการทำงาน และหากอวัยวะที่ก่อตัวขึ้นแล้วได้รับผลกระทบอย่างมากจากความเฉื่อยชานี้ จะเกิดอะไรขึ้นกับอวัยวะเหล่านั้น ซึ่งกำลังเติบโต aucl พัฒนาโดยไม่ได้รับความช่วยเหลือจากตัวแทนใดๆ ที่คำนวณถึง เรียกร้องให้ดำเนินการ? สิบแปดเดือนเป็นอย่างต่ำที่จำเป็นสำหรับการศึกษาอย่างระมัดระวังและขยันหมั่นเพียรก่อนที่เด็กจะพูดไม่กี่คำ: เรามีสิทธิ์ที่จะคาดหวังหรือไม่ว่าชาวป่าที่หยาบคายซึ่งอยู่ในสังคมเพียงสิบสี่หรือสิบห้าเดือน หรือหกอย่างที่เขาผ่านไปในหมู่คนหูหนวกและเป็นใบ้ก็ควรจะได้รับความสามารถในการพูดที่ชัดเจนแล้ว! ไม่เพียงแต่สิ่งนี้จะเป็นไปไม่ได้เท่านั้น แต่กว่าจะมาถึงจุดสำคัญของการศึกษานี้ ต้องใช้เวลาและแรงงานมากขึ้นกว่าที่จำเป็นสำหรับเด็กทั่วไป เด็กคนนี้ไม่รู้อะไรเลย แต่โกหกและครอบครอง ในระดับที่โดดเด่น ความอ่อนแอในการเรียนรู้ทุกสิ่ง นิสัยชอบเลียนแบบโดยธรรมชาติ; ความยืดหยุ่นและความรู้สึกของอวัยวะทั้งหมดมากเกินไป การเคลื่อนไหวของลิ้นตลอดเวลา ความสม่ำเสมอที่เกือบจะเป็นวุ้นของกล่องเสียง: พูดได้คำเดียวว่าทุกอย่างเห็นพ้องต้องกันเพื่อช่วยในการผลิตคำพูดที่เปล่งออกมาและแทบจะอธิบายไม่ได้ ซึ่งอาจถือได้ว่าเป็นการฝึกหัดของเสียงโดยไม่สมัครใจ สิ่งนี้ยังคงช่วยได้ไกลกว่าโดยการไอและจามเป็นครั้งคราว , การร้องไห้ของเด็ก ๆ และแม้กระทั่งน้ำตาของพวกเขา น้ำตาเหล่านั้นซึ่งเราควรพิจารณาว่าเป็นเครื่องหมายของความตื่นเต้นที่มีชีวิตชีวา แต่ก็เป็นแรงกระตุ้นที่ทรงพลังเช่นเดียวกัน ใช้อย่างต่อเนื่อง และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเวลาที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการพัฒนาพร้อมกันของอวัยวะต่างๆ ของ การหายใจ เสียง และคำพูด ขอความกรุณาเหล่านี้จงมีแก่ข้าพเจ้าแล้วข้าพเจ้าจะตอบตามผล ถ้าฉันอนุญาต เราไม่ควรพึ่งเยาวชนของวิคเตอร์อีกต่อไป ว่าเราควรให้เขามีทรัพยากรธรรมชาติที่เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ซึ่งสามารถสร้างวิธีการศึกษาใหม่ๆ เมื่อเหตุบังเอิญได้พรากเธอไปจากสิ่งที่เธอวางแผนไว้แต่แรก อย่างน้อยฉันก็สามารถให้ข้อเท็จจริงบางอย่างที่อาจพิสูจน์ความหวังนี้ได้ |
