Translations:Victor of Aveyron/68/th

ตอนที่ 4

เป้าหมายประการที่สี่ของฉันคือนำเขาไปสู่การใช้คำพูดโดยทำให้เขาต้องเลียนแบบ ถ้าฉันต้องการเผยแพร่เฉพาะการทดลองที่ประสบความสำเร็จ ฉันควรจะระงับส่วนที่สี่นี้ออกจากงานของฉัน เช่นเดียวกับวิธีการที่ฉันใช้เพื่อทำให้วัตถุของฉันบรรลุผล ตลอดจนประโยชน์เล็กน้อยที่ฉันได้รับจากพวกเขา . แต่ความตั้งใจของข้าไม่ใช่เพื่อให้ประวัติศาสตร์ของแรงงานของข้าเอง แต่เป็นเพียงการพัฒนาที่ก้าวหน้าซึ่งปรากฏในความคิดของ Savage of Aveyron; และแน่นอนว่าฉันไม่ควรละเว้นสิ่งใด»»»; ที่สามารถให้ความกระจ่างแก่ประวัติทางศีลธรรมของเขา ฉันจะต้องก้าวไปข้างหน้า ในโอกาสนี้ ความคิดเชิงทฤษฎีบางอย่าง และฉันหวังว่าฉันจะได้รับการอภัยสำหรับการทำเช่นนั้น เมื่อถือว่าเป็นความสนใจที่ฉันได้จ่ายไป ซึ่งควรได้รับการสนับสนุนตามข้อเท็จจริง ตลอดจนความจำเป็นภายใต้ ซึ่งข้าพเจ้ารู้สึกว่าตัวเองตอบคำถามเช่นนี้: “คนป่าเถื่อนพูดได้หรือ?” “ถ้าเขาไม่หูหนวก ทำไมเขาถึงพูดไม่ได้” อาจเข้าใจได้ง่ายว่าในทรวงอกของป่าและห่างไกลจากสังคมของสิ่งมีชีวิตที่มีเหตุผลทุกอย่าง หูของคนป่าเถื่อนของเราไม่ได้สัมผัสกับความประทับใจอื่นใดนอกจากความรู้สึกที่เล็กน้อยมาก จำนวนเสียงซึ่งโดยทั่วไปเกี่ยวข้องกับความต้องการทางร่างกายของเขา ในสถานการณ์เช่นนี้ อวัยวะดังกล่าวไม่ใช่อวัยวะที่แยกแยะเสียงของมนุษย์ที่เปล่งออกมาต่างกัน แต่มีเครื่องมือในการอนุรักษ์ตนเองเท่านั้น ซึ่งแจ้งให้เขาทราบถึงการเข้าใกล้ของสัตว์อันตราย หรือการล่มสลายของสัตว์บางชนิด ผลไม้ป่า เห็นได้ชัดว่ารถถูกกักขังอยู่ในสำนักงานบางแห่ง เมื่อเราพิจารณาความประทับใจเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยซึ่งเกิดจากอวัยวะนี้ตลอดทั้งปี จากเสียงและเสียงต่างๆ ซึ่งไม่ได้สนใจความต้องการเฉพาะของเขาเอง และในทางกลับกัน ความหงุดหงิดอย่างประณีตซึ่งความรู้สึกนี้แสดงออกมาเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับความจำเป็นของเขา เมื่อใดที่ฉันถอนเกาลัดหรือวอลนัทด้วยความระมัดระวังและเบามือที่สุด โดยที่เขาไม่รู้ เมื่อฉันสัมผัสเพียงกุญแจประตูที่จับเขาไว้ เขาไม่เคยพลาดที่จะหันหลังกลับทันทีและวิ่งไปยังสถานที่ที่ เกิดเสียงดังขึ้น หากการได้ยินไม่ได้แสดงออกถึงความไวต่อเสียงของมนุษย์เช่นเดียวกัน สำหรับการระเบิดแม้แต่เสียงปืน อาจเป็นเพราะอวัยวะนั้นไม่มีสติสัมปชัญญะน้อยและใส่ใจต่อความรู้สึกใด ๆ ยกเว้นสิ่งที่ได้ยินมาเป็นเวลานานและโดยเฉพาะ คุ้นเคย*.