Translations:Victor of Aveyron/72/th

มันอาจจะเข้าใจได้ง่าย ดังนั้น ทำไมหูถึงรับรู้เสียงต่างๆ ได้ดีมาก แต่ก็ยังแยกแยะเสียงที่เปล่งออกมาได้น้อยมาก นอกจากนี้ เพื่อที่จะพูด มันไม่เพียงพอที่จะรับรู้เสียง; จำเป็นเท่าๆ กันที่จะต้องตรวจสอบการเปล่งเสียงของเสียงนั้น: การกระทำสองอย่างที่เล็ก นิสัยของเขา หรือความโน้มเอียงของเขา ภายหลังพบได้บ่อยว่ามีเพียงหนึ่งหรือสองประสาทสัมผัสเท่านั้นที่ปลุกความสนใจของเขา บางทีเขาอาจกลายเป็นนักดนตรีที่ใส่ใจทุกสิ่งที่เขาได้ยิน ไม่สนใจทุกสิ่งที่เขาเห็น บางทีเขาอาจกลายเป็นเพียงนักวิทยาแร่หรือนักพฤกษศาสตร์ คนแรกในทุ่งที่อุดมสมบูรณ์ในการวิจัย มองไม่เห็นอะไรเลยนอกจากแร่ธาตุ และประการที่สองคือการผลิตพืชผักเท่านั้น หรือเขาอาจกลายเป็นนักคณิตศาสตร์ที่ไร้หูซึ่งมักจะพูดได้หลังจากได้เห็นการแสดงของหนึ่งในโศกนาฏกรรมของราซีน “ทั้งหมดนี้พิสูจน์อะไรได้บ้าง”